Objawy i leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Wielu mężczyzn cierpi na przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, ale przypisują objawy innym chorobom lub marnują czas na nieskuteczne leczenie. Z naszego artykułu dowiesz się wyczerpujących informacji o tym męskim problemie: przyczynach, dokładnych objawach i metodach diagnozy, różnych metodach leczenia.

Pomimo wszystkich sukcesów współczesnej medycyny, diagnoza takiej choroby jak przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego sprawia pewne trudności. To negatywnie wpływa na skuteczność jego leczenia.

Co to jest przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego

W ICD-10 (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, rewizja 10. ) nie ma takiej choroby jak „przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego". Nie ma również jednej, ogólnie przyjętej cechy tej patologii. W praktyce urologicznej zwyczajowo stosuje się klasyfikację opracowaną przez AHI (American Institute of Health). Definiuje kategorie chorób prostaty. Te, które można określić jako „przewlekłe" to:

• przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego;
• przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego.

Do postawienia tych diagnoz wymagane są następujące objawy: długotrwały (co najmniej 3 miesiące) ból w kroczu. Tak więc przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego można nazwać długotrwałym procesem zapalnym, który powoduje zmiany w budowie gruczołu krokowego i jego dysfunkcję. Ale inne choroby prostaty również prowadzą do tak smutnych rezultatów. Dlatego diagnoza przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego jest trudna.

Epidemiologia

Zapalenie gruczołu krokowego to jedna z najczęstszych chorób u mężczyzn. Ma znaczący wpływ na wydajność i relacje w rodzinie. Jakość życia pacjentów jest obniżona w takim samym stopniu, jak u osób po zawale serca lub cierpiących na dusznicę bolesną.

Według różnych źródeł u co trzeciego lub czwartego mężczyzny diagnozuje się zapalenie gruczołu krokowego. I najczęściej nie jest to początkowy lub ostry etap choroby, ale już uformowany i długotrwały proces - przewlekły.

Nie tak dawno uważano, że ta patologia dotyczy głównie starszych mężczyzn. Ale statystyki obaliły ten pogląd. Dziś wiadomo, że przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego to choroba mężczyzn w wieku rozrodczym, aktywnych seksualnie.

Ponad 30% pacjentów zwraca się do specjalisty z dolegliwościami charakterystycznymi dla przewlekłej postaci zapalenia gruczołu krokowego. Często w czasie wizyty u lekarza choroba jest powikłana współistniejącymi patologiami: zaburzeniami erekcji, zapaleniem pęcherzyków, niepłodnością pierwotną lub wtórną, zapaleniem najądrza.

Przyczyny przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Przyczyny przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego są bardzo różne. Spośród całej różnorodności negatywnych czynników wpływających na zdrowie mężczyzny trudno jest dokładnie wyodrębnić te, które wywołały rozwój choroby. Często jest to zespół sytuacji i okoliczności towarzyszących życiu człowieka.

Głównymi przyczynami przewlekłego abakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego są:

• arytmia (nieregularność) stosunku płciowego;
• hipodynamia typowa dla osób z nadwagą;
• długotrwałe stresujące warunki;
• przewaga w diecie pokarmów bogatych w tłuszcze;
• negatywny wpływ na organizm w niebezpiecznych branżach.

Przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego jest wynikiem nie do końca wyleczonego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego. Albo mężczyzna zignorował dolegliwości i nie szukał pomocy u urologa. Dlatego nie podano żadnego leczenia.

Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego typu bezbakteryjnego rozwija się z powodu narażenia na czynniki zakaźne na tle obniżenia odporności. Z reguły u takich pacjentów diagnozuje się choroby układu hormonalnego.

Czynniki prowokujące rozwój przewlekłego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego to:

• operacje chirurgiczne na prostacie (jeśli antybiotykoterapia nie została przeprowadzona przed operacją);
• odmowa stosowania środków antykoncepcyjnych;
• brak nawyku utrzymywania ciała w czystości.

Objawy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Obecnie istnieje wiele fikcji dotyczących przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Z tego powodu wszelkie tymczasowe naruszenia funkcji seksualnych przypisuje się tej chorobie. Często można usłyszeć opinię, że zmniejszenie popędu seksualnego i zaburzenia erekcji to zasługa zapalenia gruczołu krokowego, a jeśli mężczyzna jest starszy, to przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego.

Nie jest to prawdą, ponieważ dysfunkcja seksualna ma wiele innych przyczyn, a głównym objawem przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego jest ból. Wszystkie inne znaki można uznać za towarzyszące i pośrednie.

Często przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego jest mylone z zespołem bólu miednicy, ponieważ objawy tych chorób są w dużej mierze podobne. Wynika to z tworzenia się mięśniowo-twarzowych stref spustowych w pobliżu prostaty, które pojawiają się w wyniku urazów i interwencji chirurgicznych. Ból w tych obszarach może być traktowany jako objaw zapalenia prostaty.

W diagnostyce choroby na pierwszy plan wysuwają się dolegliwości bólowe i dyskomfort w kroczu i miednicy małej, trwające co najmniej 3 miesiące. Ból zlokalizowany jest w okolicach prostaty, promieniując do kości krzyżowej, odbytnicy, moszny. Przy długotrwałym narażeniu na negatywne czynniki (przenoszenie dużych ciężarów, nadmierna aktywność fizyczna, dłuższa „stania na nogach") ból nasila się.

Charakterystycznym objawem choroby jest przedwczesny wytrysk. Pacjenci mają zmniejszenie pożądania seksualnego, zaburzenia erekcji. Objawy te są również charakterystyczne dla innych chorób układu moczowo-płciowego. Dlatego nie można powiedzieć, że są one cechami charakterystycznymi przewlekłej choroby prostaty.

Ważnym objawem jest zanik orgazmu. Jeśli pacjent zaczął zauważać, że ostrość doznań podczas wytrysku zniknęła, jest to okazja do bardziej uważnego podejścia do swojego zdrowia i sygnał do wizyty u urologa.

Struktura zapalenia gruczołu krokowego staje się gęstsza, wzrasta nacisk na przewód moczowy i następuje pogorszenie jakości oddawania moczu. Pacjenci z przewlekłym zapaleniem gruczołu krokowego odnotowują częstą potrzebę oddawania moczu w nocy. Procesowi wydalania moczu towarzyszy pieczenie, ból, ból. Często występuje nietrzymanie moczu.

Oznaki przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego można wyrazić w całości lub w części. Wiele zależy od stanu zdrowia pacjenta, obecności lub braku innych chorób. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego charakteryzuje się falistym przebiegiem, z nasileniem i zmniejszeniem objawów. W tej chorobie proces zapalny nie jest ostry.

Diagnoza przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

W przypadku ciężkich objawów diagnozowanie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego jest łatwe. Ale ta choroba często przebiega bezobjawowo, co komplikuje jej wykrycie. Do celów diagnostycznych przeprowadza się cały szereg badań.

Stowarzyszenie Urologów opracowało kwestionariusze, dzięki którym możliwa jest identyfikacja bezobjawowego przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Pytania są sformułowane w taki sposób, aby można było ustalić subiektywne odczucia pacjenta. Nie każdy mężczyzna jest w stanie prawidłowo ocenić swoją erekcję, jakość orgazmu i inne szczegóły życia seksualnego. Wypełniane przez pacjentów ankiety dostarczają specjalistom informacji niezbędnych do postawienia diagnozy. W praktyce urologicznej najczęściej stosowana jest skala NIH-CPS.

W celu odróżnienia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego od innych chorób wykonuje się badanie neurologiczne. Na liście zastosowanych metod diagnostycznych określenie stanu odporności pacjenta.

Laboratoryjne metody badawcze

Jeśli podejrzewasz przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, najpierw dowiedz się, jaka jest jego natura: bakteryjna lub bezbakteryjna. W pierwszym przypadku wymagane jest określenie patogenu lub patogenów, aby dowiedzieć się, na jakie leki są wrażliwe. W tym celu przeprowadzane są badania laboratoryjne wydzielania moczu i prostaty.

Jeżeli po 10 dniach od DRE test PSA wykazał przekroczenie poziomu antygenu specyficznego dla prostaty od 4, 0 ng/ml, to jest to powód do skierowania pacjenta na biopsję w celu wykluczenia procesu onkologicznego.

Zalecane są następujące metody badawcze:

• skrobanie z cewki moczowej;
• ogólna i biochemiczna analiza moczu;
• Kultura LHC wydzielania prostaty.

Instrumentalne metody badawcze

TRUS (transrektalna diagnostyka ultrasonograficzna) jest wykonywana przy użyciu sprzętu wyposażonego w instrument, który jest wprowadzany do odbytnicy pacjenta. Jeśli zostanie znaleziony obszar hipoechogeniczny o nieregularnym kształcie, istnieją wszelkie powody, aby podejrzewać nowotwór złośliwy. W przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego można zaobserwować bliznowacenie, zagęszczenie struktury tkanki gruczołowej, zmiany w pęcherzykach nasiennych.

UDI jest główną metodą diagnostyki funkcjonalnej. Pozwala poznać charakter oddawania moczu, oznaki stagnacji moczu, jego skład. Badanie obejmuje kilka badań: uroflowmetrię, cystometrię, pomiar zalegającej objętości moczu, ocenę ciśnienia wewnątrz pęcherza i szybkości odpływu moczu.

Tomografia (rezonans komputerowy lub magnetyczny) jest niezbędna do wykluczenia nowotworów łagodnych i złośliwych. Te metody badawcze są bardzo pouczające i pomagają ocenić stan tkanek prostaty.

Leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego wymaga zintegrowanego podejścia. Jedna dawka leku to za mało. Niezbędne są zabiegi fizjoterapeutyczne, ćwiczenia terapeutyczne. Ogólnie rzecz biorąc, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego jest trudne do leczenia, wymaga radykalnego przeglądu stylu życia, zmiany nawyków, aw niektórych przypadkach zmiany pracy. Urolodzy twierdzą, że tylko zestaw środków pomoże całkowicie pozbyć się tej choroby lub zapewnić długotrwałą remisję.

Niezależnie od tego, czy choroba ma charakter bakteryjny, czy bezbakteryjny, przekrwienie gruczołu krokowego odgrywało główną rolę w jej powstawaniu. Lepka tajemnica osadzona w przewodach gruczołu jest sprzyjającym środowiskiem dla rozwoju patogennych i oportunistycznych mikroorganizmów. Dlatego główną uwagę należy skierować na eliminację stagnacji.

Problem rozwiązuje zmiana stylu życia i włączenie ćwiczeń fizjoterapeutycznych do planu dnia.

Opracowano kompleksy ćwiczeń, które są odpowiednie dla różnych sytuacji życiowych:

• dla tych mężczyzn, którzy są zmuszeni przez większość czasu siedzieć (kierowcy, pracownicy biurowi, menedżerowie);
• dla osób z nadwagą;
• dla tych, którzy nie mają czasu na ćwiczenia.

Myśląc o tym, jak leczyć przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, musisz zdecydować się na poważną rewizję swojego stosunku do swojego zdrowia.

Leczenie ostrego zapalenia gruczołu krokowego

Ostre zapalenie gruczołu krokowego wymaga leżenia w łóżku, specjalnej diety bez soli i odpoczynku seksualnego.

Metody leczenia kursu:

• Najskuteczniejsza w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego jest terapia etiotropowa. Jeśli podstawą zapalenia gruczołu krokowego jest infekcja, priorytetem jest stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych, które łagodzą objawy zapalenia.
• Zespół bólu łagodzi leki przeciwbólowe, przeciwskurczowe, czopki doodbytnicze, mikroclysters ciepłymi roztworami środków przeciwbólowych. Można stosować NLPZ.
• Immunostymulanty, immunomodulatory, enzymy, kompleksy witaminowe, połączenie mikroelementów udowodniły swoją skuteczność.
• Metody fizjoterapeutyczne są możliwe tylko w podostrym stadium choroby. Poprawiają mikrokrążenie, zwiększają odporność: UHF, mikrofala, elektroforeza, laser, magnetoterapia.
• Masaż to kolejna skuteczna metoda wpływania na prostatę. Otwiera przewody, normalizuje krążenie krwi w mosznie, miednicy małej.
• Ostre zatrzymanie przesączu nerkowego można skorygować przez cewnikowanie, cystostomię trokaru.
• Proces ropny obejmuje interwencję chirurgiczną.
• Konsultacje psychologiczne.

Leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Przy długotrwałym (przynajmniej miesięcznym) kursie narażenia na prostatę nie ma 100% gwarancji wyleczenia. Priorytet na preparaty ziołowe, immunokorekcja, zmiana nawyków domowych:

• Preparaty fito są szeroko stosowane w praktyce urologicznej. Są w stanie gromadzić się w miejscu najbardziej aktywnego procesu patologicznego, chronić komórki przed utlenianiem, usuwać wolne rodniki i zapobiegać wzrostowi tkanki gruczołowej.
• Terapia antybakteryjna dobierana jest indywidualnie, w oparciu o wrażliwość drobnoustrojów na leki.
• Leki wzmacniające odporność nie tylko pomagają radzić sobie z zapaleniem gruczołu krokowego, ale także korygują negatywny wpływ antybiotyków, które zaburzają funkcjonowanie układu odpornościowego.
• Zespół bólowy zostaje zatrzymany przez wyznaczenie alfa-blokerów, środków zwiotczających mięśnie.
• Masaż prostaty pozwala mechanicznie usunąć „dodatkową" wydzielinę gruczołu przez cewkę moczową, poprawić krążenie krwi i zminimalizować przekrwienie.
• Fizjoterapia: laser, magnes, ultradźwięki, jonoforeza, nasiadówki lub mikroclystery ziołowe.
• W ciężkich przypadkach wskazane są płyny dożylne z diuretykami. Pobudza to obfite wydalanie moczu, zapobiega objawom zatrucia, rozwojowi wznoszącego się zapalenia pęcherza moczowego, odmiedniczkowego zapalenia nerek.
• W przypadku zaparć stosuje się środki przeczyszczające pochodzenia roślinnego.
• Urolog, psycholog wspólnie z pacjentem opracowuje indywidualny, długofalowy program codziennej rutyny, niezbędnego wypoczynku, diety, dozowanej aktywności fizycznej i aktywności seksualnej.
• W przypadku oporności przewlekłego procesu na trwającą terapię, blokującą odpływ moczu, zalecana jest interwencja chirurgiczna: usunięcie wszystkich dotkniętych tkanek (przezcewkowa resekcja prostaty) lub całkowite usunięcie gruczołu wraz z otaczającymi tkankami (prostatektomia). Praktykowana w wyjątkowych przypadkach, obarczona impotencją, nietrzymaniem moczu. Młodzi ludzie nie poddają się operacji, ponieważ może to spowodować niepłodność.

Zalecenia dotyczące leczenia ambulatoryjnego

Pacjent musi unikać sytuacji, w których może doznać urazu narządów miednicy.

Konieczne jest wykluczenie jakiegokolwiek obciążenia prostaty: nie jeździć na rowerze, nie wykonywać ćwiczeń siłowych, nie nosić ciężkich ładunków.

Jeśli praca ma charakter siedzący, co 2-3 godziny należy robić rozgrzewki, robić przysiady, wymachy nogami, biegać w miejscu.

Konieczna jest próba normalizacji życia seksualnego, co jest niezwykle ważne, aby wyeliminować stagnację sekretu w prostacie.

Zaleca się ograniczenie do minimalnych dawek lub całkowite wyeliminowanie spożywania alkoholu.

Leczenie lekami

W przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego wykonuje się głównie leczenie ambulatoryjne. Jeżeli proces patologiczny utrzymuje się i nie jest możliwe uzyskanie remisji tą metodą, zaleca się hospitalizację. W szpitalu, pod okiem personelu medycznego, jest znacznie więcej możliwości przestrzegania reżimu i monitorowania zmian stanu pacjenta.

Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn rozwija się na tle zaburzeń endokrynologicznych. W związku z tym zalecane są inhibitory 5-alfa reduktazy i alfa 1-blokery. Przyczyniają się do normalizacji poziomu hormonów i eliminują objawy patologii. W tym celu przepisywane są leki takie jak Finasteryd i Terazosin.

Zintegrowane podejście obejmuje przyjmowanie leków takich jak:

Metody leczenia bakteryjnego przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Bakteryjne przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego leczy się antybiotykami. Najskuteczniejszy lek dla konkretnego pacjenta określa się za pomocą wstępnego badania laboratoryjnego wydzielania prostaty.

Nie ma uniwersalnego leku do tłumienia i niszczenia patogennej mikroflory. To, co działa na jednego pacjenta, może nie działać na innego. Z tego powodu istnieje wiele negatywnych opinii na temat reklamowanych leków stosowanych w leczeniu przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego.

Lekami zalecanymi do terapii przeciwbakteryjnej są fluorochinolony. Większość bakterii jest na nie wrażliwa.

Antybiotyki można również włączyć do planu leczenia pacjentów z abakteryjną postacią zapalenia gruczołu krokowego. Taka terapia jest prowadzona w celach profilaktycznych. Według wskazań leczenie preparatami penicylinowymi jest połączone.

Po zakończeniu antybiotykoterapii rozpoczyna się leczenie lekami hormonalnymi.

W przypadku refluksu gruczołu krokowego konieczne jest przyjmowanie a-blokerów.

Środki przeciwbólowe są skuteczne w łagodzeniu bólu.

Leczenie preparatami ziołowymi

Wielu wątpi, czy przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego można wyleczyć środkami ziołowymi. Odpowiedzią na to pytanie było wieloletnie stosowanie tych prozdrowotnych środków w praktyce urologicznej.

Obecnie zalecane są następujące kompleksy medyczne:

Wszystkie te leki mają korzystny wpływ na pracę męskiego układu moczowo-płciowego. Skuteczne leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego jest możliwe, jeśli funkcja oddawania moczu jest znormalizowana. Zadanie to wykonują składniki wchodzące w skład preparatów ziołowych. Pomagają zmniejszyć częstotliwość popędów, eliminują syndrom powolnego odrzutowca.

Pacjentom z przewlekłym zapaleniem gruczołu krokowego zaleca się fitkolekcje, które zawierają ekstrakt z dyni lub pestki dyni. Te ostatnie mają unikalny skład chemiczny i działają jednocześnie w trzech kierunkach:

• normalizować metabolizm;
• wzmocnić ściany naczyń krwionośnych;
• aktywować krążenie krwi w narządach miednicy.

Przyjmowania leków ziołowych nie można uznać za główną metodę leczenia. Te środki lecznicze są uważane za równoczesną terapię lekową.

Leczenie nielekowe

Nielekowe metody terapii pozwalają działać bezpośrednio na prostatę, zwiększają stężenie leków w jej tkankach, pomagają wyeliminować zatory.

Do tych celów stosuje się następujące metody: odbytnicza ekspozycja ultradźwiękowa;

Hipertermię mikrofalową wykonuje się za pomocą sondy doodbytniczej, którą wprowadza się do odbytu pacjenta. Na urządzeniu możesz ustawić temperaturę wymaganą dla określonego rodzaju ekspozycji. Aby zwiększyć stężenie leku w prostacie wymaga ogrzewania 38-40°C. Aby uzyskać efekt antybakteryjny - 40-45 ° C.

Obecnie leczenie niefarmakologiczne koncentruje się na terapii laserowej. Możliwości tej techniki są szerokie. Pod wpływem lasera w gruczole krokowym zachodzą następujące procesy:

• aktywacja reakcji redoks;
• poprawia mikrokrążenie krwi;
• powstają nowe naczynia włosowate;
• patogenna mikroflora jest tłumiona;
• aktywowany jest proces podziału komórek, co przyczynia się do regeneracji tkanek.

W okresie badań nad wpływem laseroterapii na pacjentów z zapaleniem gruczołu krokowego zauważono efekt uboczny, ale pozytywny z punktu widzenia leczenia. U tych, którzy ukończyli kurs, siła działania wzrosła, zaburzenia erekcji zostały wyeliminowane, a witalność przywrócona. Aby osiągnąć ten wynik, konieczne jest użycie wiązki o określonej długości fali. Na ogół w leczeniu przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego stosuje się promieniowanie laserowe o niskiej intensywności.

Pacjenci mogą z własnej inicjatywy poddać się zabiegowi laseroterapii, jeśli nie zaleci tego lekarz prowadzący.

Chirurgiczne leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego nie stanowi zagrożenia dla życia pacjenta, ale może znacznie obniżyć jego jakość. Najpoważniejszym powikłaniem tej choroby jest tworzenie się kamieni w tkankach gruczołu. W celu uwolnienia go od prostolitów stosuje się resekcję przezcewkową.

Operacja przeprowadzana jest pod kontrolą TRUS.

W przypadku wystąpienia powikłań, takich jak stwardnienie prostaty, wykonuje się elektrochirurgię przezcewkową. Jeśli w połączeniu z tą patologią obserwuje się stwardnienie szyi pęcherza moczowego, wykonuje się częściową resekcję prostaty.

W przypadku zablokowania przewodów nasiennych i wydalniczych wskazane są operacje endoskopowe w celu wyeliminowania naruszeń drożności tajemnicy. W tym celu w pęcherzykach nasiennych i przewodach wydalniczych wykonuje się nacięcie. W przypadku ropnia możliwe jest całkowite usunięcie gruczołu.

Ćwiczenia w leczeniu przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Istnieje szereg ćwiczeń, które skutecznie stymulują prostatę, co pomaga wyeliminować zatory. Kompleks ten został opracowany z myślą o pacjentach z problemami stawów biodrowych. Praktyka pokazała, że te ćwiczenia są przydatne dla osób, u których zdiagnozowano zapalenie gruczołu krokowego. Zajęcia mogą się odbyć w dogodnym terminie, ukończenie kompleksu nie zajmie więcej niż 15 minut.

Ćwiczenie nr 1

1. Leżąc na dywaniku gimnastycznym, wyciągnij obie ręce do góry.
2. Zginają kolana i przyciągają je do siebie, jednocześnie rozkładając je w różnych kierunkach.
3. Podnieś miednicę tak daleko, jak to możliwe.
4. Powtórz 10-12 razy.

Ćwiczenie #2

1. Stojąc na macie, rób głębokie przysiady.
2. Powtórz 10-12 razy.

Ćwiczenie nr 3

1. Połóż się na brzuchu.
2. Podnieś jedną nogę, potem drugą.
3. Powtórz 10-12 razy.

Podczas wykonywania tego zestawu ćwiczeń wszystkie ruchy powinny być płynne. Jest to główny warunek uzyskania wysokiego efektu terapeutycznego.

Prognozy leczenia

Niewielu mężczyznom udaje się całkowicie wyleczyć przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Zapalenie prostaty często przechodzi w fazę długotrwałej remisji. Ale kiedy pojawiają się warunki do aktywacji patologii, następuje nawrót. Zaostrzenie rozpoczyna się wraz z pojawieniem się bólu w prostacie. Często towarzyszą im zaburzenia dróg moczowych. Przy pierwszych objawach nawrotu należy zwrócić się o pomoc do specjalisty.

Pacjentom zaleca się regularne wizyty u urologa, przynajmniej raz na sześć miesięcy. Z taką samą częstotliwością prowadzą badania stanu prostaty, przeprowadzają analizę pod kątem PSA. Dzięki systematycznemu monitorowaniu stanu gruczołu można w odpowiednim czasie zidentyfikować procesy, które wywołują nawrót choroby. Ale nawet przy długiej remisji nie ma gwarancji, że nie zostanie naruszona.

Pacjent musi przestrzegać zaleceń, aby zapobiec zaostrzeniom choroby. Zaleca się zbilansowanie diety, wykluczając z niej tłuste i pikantne potrawy. Odbiór fitopreparatów i medycyny tradycyjnej należy uzgodnić z lekarzem prowadzącym. Dzięki takiemu podejściu możesz zminimalizować ryzyko zaostrzenia przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego.

Zapobieganie

Aby zapobiec występowaniu nieprzyjemnej choroby dla mężczyzn, należy wyeliminować czynniki prowokujące i przestrzegać prostych zasad:

• Prowadź zdrowy tryb życia, porzuć złe nawyki.
• Nie zmarznij.
• Pij co najmniej 1, 5-2 litry wody dziennie.
• Wzmocnij odporność, dużo chodź, stwardnij.
• Zajmuj się wychowaniem fizycznym i sportem, uczęszczaj do klubów fitness.
• Unikaj stresujących sytuacji.
• Ćwicz regularne życie seksualne ze stałym partnerem.